Andode og Soffi (Frelle)

0g Jøssens røj Soffi

va et pa gammel kvinnfolk

dæ ho en masse tid

Hvæern dau gik di te dochtes

å klove ham dæ nøe

snaet ho et vætt forstoppels

snaet ho e håebund kløe

en hiel diel ny mikstue,

for di to pjatte kvinnfolk

di gurgle å de smue

så ho e halsgaff bræen,

jen dau da truj de beche,

e blindtarm va betæen

E dochte, sælle stakkel,

visst it sin leven rooj,

fo sant å sej i grunnen,

sen va et vrøvl di sooj.

veæ dochde hielt oljenn,

om hun da ku begriif et,

hvo Soffi hun va hen

Doch næste dau da kam hun

i hopla å i form,

no sku hon ha nau pille,

hun truuj nok hun ho voerm

lidt dråfe, di ku tej,

nov salle dæ sku smøeres,

o et pa hudløs stej.

Sen sjokke di a hjemmen

mæ vældich ynk å klau

å kam mæ ny probleme

egæn den næste dau.

vel æ æ it så pych,

men true mæ, stue Andode,

e gåe, da va æ sych”